با پایان یافتن داستان اول «یک عیار و چهل طرار» تجربه نوشتن اولین پاورقی من هم تکمیل شد. تجربه ای که برای خودم هم لذت بخش بود و هم چالش برانگیز. هر شب قبل از خواب می‌بایست یک بخش بین 500 تا 600 کلمه ای برای داستان می نوشتم. هر بخش می بایست خواننده را جذب کند و ارتباط مستقلی با بخشهای قبلی داشته باشد، و خواننده را به خواندن ادامه داستان تشویق کند. با توجه به محدودیتهای کلمه ای تقریباً هیچ فضا سازی و شخصیت پردازی نداشتم. توصیفهای از اشخاص فقط در حد پیر و جوان و زیبا بودن تمام می شد.… (ادامه مطلب)