۱۰ اردیبهشت «روز ملی خلیج فارس»
۳۹۶ سال پیش در روز ۱۰ اردیبهشت سال ۱۳۰۰ هجری شمسی، با فتح جزیره هرمز به دست امامقلی خان سردار مشهور شاه عباس کبیر آخرین دوره تسلط بیگانگان بر خیلج فارس به اتمام رسید. در این روز نیروهای امامقلی خان توانستند پرتغالی‌های حاضر در قلعه هرمز را شکست داده و این آخرین سنگر را از دست نیروهای پرتغالی که در آن روز قدرت اول دنیا بودند، خارج کنند و خلیجی که از دوران ما قبل هخامنشیان بعنوان دریای پارس شناخته میشد را مجدداً از وجود دشمنان پاک کنند. در سالهای اخیر که برخی کشورهای معلوم الحال سعی در تغییر نام این خلیج داشتند، شورای عالی انقلاب فرهنگی و دولت ایران تصمیم گرفتند این روز را به عنوان روز ملی خیلج فارس نامگزاری کرده‌ایم.
لازم به یادآوری است که تلاش برای تغییر نام خلیج فارس مورد جدیدی نیست و حتی نزدیک به ۸۰ سال پیش در ۱۲۱۹ انگلیسی‌ها سعی کردند نام این دریا را به دریای بریتانیا تغییر نام بدهند. و کمی بعدتر در ۱۳۳۰ اینبار نیز به تحریک انگلیسی‌ها برخی کشورهای تازه استقلال یافته عربی می‌خواستند نام آن را به نام خلیج عربی تغییر بدهند. اما خوشبختانه آنقدر مستندات تاریخی و جغرافیایی برای این موضوع موجود است که هیچ وقت این تغییر نام‌ها با اقبال جهانی روبرو نشد و در تمام کتابها و نقشه‌ها تا ده هفتاد میلادی همواره این دریا به نام خلیج فارس نامیده شده است.
اما با توجه به سیاست «اختلاف بینداز و حکومت کن» انگلیسی‌ها و همچنین هزینه های گزاف سران عرب طی چند سال گذشته مجدداً شیطنت‌های بر سر تغییر نام آن رخ داده است. که حتی در میان تمام اعراب نیز پذیرفته شده نیست. بسیاری از متفکران و روشنفکران دنیای عرب مخصوصا اعراب شمال آفریقا معتقد بر اصالت نام خلیج فارس هستند.
«خلیج فارس»، نام تاریخی آب‌هایی است که از زمان باستان تا به حال به‌کار برده شده است. بنا بر مدارک متقن، یونانیها آن را Sinus Persicus، رومی‌ها آن را Mare persicum و عرب‌ها نیز قرن‌ها آن را خلیج فارس یا بحر فارس می‌نامیدند.
در سنگ‌نبشته داریوش هخامنشی در مصر متعلق به سال ۵۱۸ تا ۵۱۵ پیش از میلاد، در عبارت «درایه تپه هچا پارسا آیی تی هنی»؛ دریایی که از پارس می‌رود یا سر می‌گیرد، نام دریای پارس آمده است. بطلمیوس، عالم و جغرافی‌دان مشهور قرن دوم میلادی در کتاب «جغرافیای عالم» که به زبان لاتین نگاشته شده، از نام (پرسیکوس سینوس) به‌عنوان خلیج فارس یاد کرده است.
در سالهای اخیر نیز دبیرخانه سازمان ملل متحد در سند مورخ پنجم مارس ۱۹۷۱م، به دولت ایران یادآور می‌شود که عرف جاری در دبیرخانه سازمان ملل در اسناد و نقشه‌های جغرافیایی منطقه آبی بین ایران از سمت شمال و خاور و تعدادی از کشورهای عربی از سوی جنوب و باختر به‌نام خلیج فارس نامیده شود و این، بنا بر عرف قدیمی انتشار اطلس‌ها و فرهنگ‌های جغرافیایی است.
این دبیرخانه همچنین بابت اشتباهاتی که سازمان ملل در برخی اسناد در به‌کار بردن نام خلیج فارس مرتکب شده، عذرخواهی کرده آن را اشتباه سهوی دانسته (سند بیست و ششم ژوئن ۱۹۹۱م در سازمان ملل) و از کارگزاران سازمان خواسته است که همواره این موضع ایران را در نظر داشته باشند.
نه چیز جدید و نه چیز عجیبیه که روی متعلقات مربوط به سرزمینها و اصلا روی خود اونها اسم بذارن. از قدیم مرسوم بوده اصلا. حالا از سر حسادت یا هر چیز دیگه. مثلا یونانیها به ما ایرانیها میگفتن: «بربر»! که اصلا کتابی در پانزده جلد توسط امیر مهدی بدیع نوشته شده به نام یونانیان و بربرها. که میپردازه به تاریخ حقیقی جهان و بررسی چاخانهای فردی به اسم هرودوت. بنابراین ما نباید زیاد آتیشی بشیم و ایران همیشه ایران بوده و هست و خواهد بود ان شاءالله، هرچند که زمانی به ما بربرستان بگن و یا عجمستان و هر اسم دیگه. سر همین خلیج فارس هم قبلا خبری پخش شد مبنی بر کمپین تغییر نام خلیج فارس که بعدا کاشف به عمل اومد سواستفاده بوده از کاربران برای بالا بردن رنکینگ یک سایت!
ضمن اینکه اگر اسم خلیج فارس بشه خلیج پکن ، بازم چین نمیتونه ادعایی روی این دریا داشته باشه. بهتره روی این متمرکز باشیم که مثلا جنس چینی تولید مملکتو نابود نکنه وگرنه اسم چه اهمیتی داره. اول پایه رو بسازیم بعد به فکر نقش ایوان باشیم.
و البته که خود عبارت خلیج فارس اشتباهه چون خلیج واژه ای تست عربی و باید بهش بگیم دریای پارس.
نکته جالب اینه است که نام خلیج فارس از ایران قدیمی تره! چون این سرزمین بزرگ هیچ وقت اسم واحدی نداشته است. و در طول تاریخ هم بارها تغییر نام داده است پارس یا بعدتر عراق حجم که مشخصا به فلات مرکزی گفته میشد. آذربایجان و خراسان بزرگ و سیستان و حتی مکران و خوزستان برای خودشان اسمهای مستقلی داشتند. اروپائیها هم بیشتر به اسم پرشیا و یا مدیا ما را در نقشه ها و کتابها اسم میبردند. اما دریای پارس یا خلیج فارس همیشه فارس بوده!